Program Tasarım Modelleri B – Öğrenen Merkezli Program Tasarımı

Merhaba dostlar.Bu dersimizde program tasarım modellerinden Öğrenen Merkezli Program Tasarımına değineceğiz.Önceki yazılarımdan Program Tasarım Modelleri A – Konu Merkezli Program Tasarımları başlıklı yazımda ilk tasarım modülümüze değinmiştik.Haliyle bu ve bundan sonraki sonuncu tasarım modellerimizi birbirleriyle elden geldiğince mukayese ederek devam etmekte fayda görüyorum.Her seferinde belirttiğim gibi genel site akışında derslerin yazılarında bir sıralama söz konusu olmasada üst menüdeki “İçerik Klavuzu” linkinden dersleri sıralı bir şekilde takip edebilirsiniz.O yüzden bu yazımızdan önce hiyerarşide okumadığınız konular varsa önce onlara göz atın ardından burada tekrar buluşuruz.

Öncelikle Öğrenen Merkezli Program Tasarımı Nedir? sorusuna cevapla başlayalım.

Öğrenen Merkezli Program Tasarımı Nedir?

Öğrenci merkezli program tasarımları hem öğrencilerin düzeyine(Psikolojik Temel) hemide ihtiyaçlarına(Bireysel Temel) uygun şekilde hazırlanırlar.

Şimdi burada bir duralım.Konu Merkezli Program Tasarımlarında genel anlamda öğrenci düzeyi(Psikolojik Temel) dikkate alınırken, öğrenci ihtiyaçları(Bireysel Temel) dikkate alınmıyordu.

Öğrenen Merkezli Program Tasarımına bakarsak eğer, hem öğrenci düzeyi(Psikolojik Temel) hemide öğrenci ihtiyaçları(Bireysel Temel) dikkate alınmaktadır.

Buradan anlayacağımız öğrencinin ilgi, yetenek ve ihtiyaçları programın temelindedir.

Öğrenen merkezli program tasarımı ilerlemecilik felsefesine dayanır.Bu yüzden öğrenci merkezlidir.

4 adet tasarımdan oluşmaktadır.Bunlar;

  1. Çocuk Merkezli Tasarım(H. Taba)
  2. Yaşantı Merkezli Tasarım(J. Dewey)
  3. Romantik Radikal Tasarım(Pestallazzi)(İ. İllich)
  4. Hümanistik Tasarım(Maslow Rogers)

Şimdi bu tasarımlara sırasıyla değinelim.

Çocuk Merkezli Tasarım(H. Taba)

Kişi yaşadığını öğrenir.Önemli olan içerik değil yaşantıdır.(Yaparak + Yaşayarak)

Öğrenciye sadece bilgi değil sosyal becerilerde kazandırılmalıdır.

Çocuk tasarımı öğrenci ihtiyaçlarını dikkate alır.Fakat bu ihtiyaçlar önceden devlet tarafından belirlenir.Bu yüzden çocuk tasarımı Resmi Program boyutu ve Çerçeve özelliğine benzer.

Yaşantı Merkezli Tasarım(H. Taba)

Yaşantı tasarımında öğrenci ihtiyaçları önceden değil süreç esnasında öğretmen tarafından belirlenir.

Öğrencinin ihtiyaçları devlet tarafından belirleniyordu.Lakin her öğretmenin bu çerçevede hareket etmesi farklı bir yoğurt yiğişine sahiptir.İşte bu yüzden dolayı Uygulamadaki Program boyutuna ve Esneklik özelliğine benzemektedir.

Romantik – Radikal Tasarım(Pestallazzi)(İ. İllich)

Kişiler kendilerini en iyi kendi doğalarında bulurlar.(Burada kendi doğalarından ev kastedilmektedir.)

Okulların işlev ve yapıları gözden geçirilmelidir.Bu yüzden okullar ya doğal ve özgür alanlara dönüştürülmeli ya da kapatılmalıdır.Burada kapatılma düşüncesi radikal boyuttadır.

Delikanlılar aleminin dikkatine!!!
Bu tasarım Anadolu’nun bağrında yetişmiş yiğit delikanlı öğretmenlerimizi bozmak ve mesleklerinden vaz geçirmek için böyle isimlendirilmiştir.Bizi böyle entel dantel şeylerle vazgeçiremezler…Yola devam…

Hümanistik Tasarım(Maslow Rogers)

“İnsan etki – tepki canlısı değildir” diyerekten davranışçılara karşı çıkarlar.

İlgi ve ihtiyacı doğrultusunda her öğrenciye ayrı program yapılmalı.(İmkasız değil gerçektir…BEP(Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı))

Program, fiziksel – duyuşsal – bilişsel özelliklere değinmeli.

Bireyin kendini gerçekleştirmesi temel alınır.

Bu dersimizinde sonuna gelmiş bulunmaktayız.

Sonraki yazılarımda görüşmek üzere….

İyi çalışmalar…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir